6.augusta 1992.godine nakon što je čuo za sastanak Mate Bobana i Radovana Karadžića u Grazu, i njihov dogovor o podjeli Bosne.
Blaž Kraljević je izdao javni proglas u kojem je pozvao Hrvate i Bošnjake, da ne prihvate izdaju naše domovine. I da se bore za jedinstvenu i cjelovitu Bosnu i Hercegovinu.
Kraljević je uskoro imenovan generalom bojnikom Armije RBIH.
Bivši logoraši opštine Stolac 4.august obilježavaju kao dan kada je veliki broj ljudi tog mjesta na jugoistoku Hercegovine prošao kroz logor u predratnoj Koštanoj bolnici, ali i kao datum kada je završeno etničko čišćenje tog područja 1993.godine.
Logor ”Koštana bolnica” bio je u funkciji od maja do oktobra 1993.godine. Sam objekat je bio sjedište Vojne policije HVO-a u periodu rata.
Oko 500 osoba bošnjačke nacionalnosti bilo je izloženo svakodnevnom maltretiranju i mučenju, a najmanje njih pet je ubijeno.
Pred Sudom BiH odgovarao je Josip Krešić, koji je preminuo prošle godine, dok je Vide Krešić oslobođen optužbe.
Masovna grobnica Kevljai u Starim Kevljanima kod Prijedora, grobnica intelektualne elite Bošnjaka i Hrvata tog kraja,
gdje je Krizni štab srpske opštine Prijedor pokušao sakriti 456 tijela visokoobrazovanih osoba.
Elitocid na djelu.
Naše heroine
AIDA ZUKO-Zlatni ljiljan
Aida (Mustafe) Zuko rođena 4.juna 1970.godine u Sarajevu.Kuharski tehnolog bila je po zanimanju.Ratno priznanje Zlatni ljiljan dobila je 1996.godine kao pripadnica 124.lahke brigade Kralj Tvrtko.
Heroina Aida Zuko preminula je 2016.godine nakon teške bitke sa karcinomom.
U pet predmeta protiv nepoznatog lica ili više njih zbog rušenja pet džamija od marta do jula 1993.godine Okružno javno tužilaštvo Banja Luka donijelo je tužilačke odluke o obustavi istrage.
Iz Tužilaštva su objasnili da je rušenje džamija kao krivično djelo uništavanje kulturnih i historijskih spomenika iz Krivičnog zakona SFRJ.
Odluka o obustavi istrage donesena je ”jer je nastupila zastarjelost krivičnog gonjenja na koju se po službenoj dužnosti”, potvrdili su iz Okružnog javnog tužilaštva.
IZVOR: Dr. sc. Senija MILIŠIĆ
ETNIČKO ČIŠĆENJE BOŠNJAČKOG STANOVNIŠTVA
1992-1995. (metodi, pravci, statistički pokazatelji)
Formiranje VRS i dovršetak etničkog čišćenja
Dva događaja iz maja 1992. godine su imala značajan uticaj na ovaj
period, a bila su opredjeljujuća za dalji tok rata. Radi se o sastanku Karadžića i Bobana u Gracu i zasjedanju Skupštine srpskog naroda u Bosni i Hercegovini.
Na sastanku u Gracu je zaključeno da se razgraničenje srpskog i hrvatskog naroda izvrši „miroljubivim sredstvima“, te shodno tome prestaju razlozi za oružane sukobe. Skupština srpskog naroda u Bosne i Hercegovine 12. 5. 1992. godine donosi odluku o strateškim ciljevima srpskog naroda u Bosni i Hercegovini,te na istoj sjednici formira vojsku srpske republike Bosne i Hercegovine, a za komandanta iste postavlja Ratka Mladića.
VRS se sastojala od šest korpusa, a svaki od njih je de facto vezan za realizaciju nekog od strateških ciljeva.Nakon toga dolazi do značajnog intenziviranja etničkog čišćenja, koje je većim dijelom
završeno sa krajem juna 1992. Pojedina mjesta i regije su čišćeni sistematski cijelo vrijeme trajanja rata. Ovdje se posebno misli na enklave u Podrinju, ali i neke gradove poput Banja Luke i Bijeljine.
Dešavanja u Hercegovini iz jula 1992. godine te u Posavini s početka jeseni 1992.godine, u potpunosti korespondiraju sa zaključcima iz Graca. Radi se o tome da se JNA, transformirana u VRS, a nakon napada znatno slabijih snaga ARBiH i HVO, povukla na granice banovine. Nešto kasnije, početkom jeseni, snage HV i HVO, potpuno se povlače iz Posavine. Povlače se kada su borbena dejstva skoro prestala, mada su ranije, s proljeća, vođene žestoke borbe. Na taj način Srbi su uspostavili koridor sa Srbijom. Uspostavljanje koridora značilo je i pojačavanje etničkog čišćenja nesrpskog stanovništva iz svih mjesta od Banja Luke do Brčkog i
Bijeljine.
Budući da je već polovinom 1992. godine VRS kontrolirala oko dvije
trećine teritorije Bosne i Hercegovine, uspostavila je linije odbrane i okrenula se dovršavanju etničkog čišćenja. U tom kontekstu komandant krajiškog korpusa Talić iz Banja Luke sve učestalije izdaje naređenja za mobilizaciju na koja se Bošnjaci i Hrvati nisu odazivali, što je podrazumijevalo da na neki način moraju napustiti teritoriju. Istovremeno je komandant brigade u Podrinju naređivao protjerivanje Bošnjaka, definirao ko na koji način i u kom pravcu će biti protjeran.
U međuvremenu su snage ARBiH odbranile dio teritorije Bosne i
Hercegovine, ali i oslobodile neke dijelove koje je JNA okupirala, što je žestoko naljutilo komandanta 2. VO JNA, generala Kukanjca, koji je ustvrdio: “Ja samMladiću predao teritoriju sa granicama Republike Srpske, a on ju je izgubio.“ Ovu Kukanjčevu izjavu potvrdio je i Ivica Dačić, tadašnji glasnogovornik SPS: “Teško da bi bilo koji građanin RS RSK mogao da vam pokaže i jedan pedalj srpske zemlje koji su oni oslobodili.“Sve je dakle oslobodila JNA.
Ovo istovremeno znači da odgovornost za etničko čišćenje i genocid snosi kako VRS i njeno rukovodstvo, tako i JNA i rukovodstvo Srbije i SRJ. Ovo je potvrđeno „Međupresudom“ Miloševiću i presudama najznačajnijim osobama iz vojnog i političkog rukovodstva RS i Srbije. To potvrđuju i suđenja jednom dijelu najužih rukovodstava, kao i
Karadžiću.
Asim Topalović sin Mustafe i Zejne rodio se 1969 godine u naselju Bućevci u općini Bužim.Od početka agresije učestvovao je u odbrani Bihaćkog okruga.
Dva puta je ranjavan,a drugi put bio je smrtno ranjen 22.jula 1994.godine u rejonu Kestenja.Ukopan je u rodnom naselju Bućevci.Posthumno mu je dodijeljen čin kapetana te najveće ratno priznanje Zlatni ljiljan.
Uvijek je išao prvi na čelu jedinice i nebrojeno puta be imalo straha prodirao u neprijateljsku dubinu.Tvrde Asimovi saborci da kod njega nije postojala uzrečica “to se ne može uraditi”.
Na čelo čete Hamze Asim je stupio 10.maja 1994.godine zamijenivši Fikreta Kaukovića.Kauković tvrdi da je Topal bio najhrabriji u brigadi a da to po njemu znači u cijelom 5.korpusu Armije BIH.
Medžid Arifović iz Sjenice, rođen 26.11.1964.godine. Medžid je kao mnogi Bošnjaci iz Sandžaka stao u odbranu naše domovine tokom agresije.
Prilikom kopanja tunela spasa u Sarajevu, Medžidova smjena je završavala sa radom, izlazio je iz tunela sa Dobrinjske strane, pala je jedna granata koja je usmrtila Medžida.
Tako je Medžid jedini kopač koji je poginuo tokom kopanja tunela spasa. Posthumno odlikovan najvišim ratnim priznanjem ,,Zlatni ljiljan”.
22.juli 1993.godine, ispaljeno 3777 granata na Sarajevo u jednom danu. To je apsolutni rekord tokom opsade Sarajeva, po broju ispaljenih granata na glavni grad naše domovine.
Granate su napravile ogromnu štetu, a najveću štetu su pretrpjeli civili, kulturni i vjerski objekti. Ubijani su ljudi, rušeni civilni, kulturni i vjerski objekti, pa čak i bolnice.
Za vrijeme opsade na Sarajevo je dnevno padalo 329 granata.
Manojlo Milovanović bivši general pukovnik tzv.VRS, imao je dijalog s izdajnikom Firektom Abdićem o razmjeni teritorije.
”Abdić mi je rekao da je trgovac po krvi i da bi mijenjao teritoriju. Ponudio mi je Bihać, a da mi njemo damo Cazin.
Nisam imao ovlasti da mijenjam teritoriju, niti je ta teritorija bila moja. Ne razumijem kako je htio da mu dam Bihać, kada Dudakovića ne može ni Bog pomjeriti”.
